Een etiket is meer dan een mooi ontwerp of marketingtool. Het is een juridisch document dat bepaalt of jouw supplement voldoet aan de Europese wetgeving. Toch gaan er, zelfs bij gerenommeerde merken, nog regelmatig dingen mis.
Fouten in etikettering kunnen leiden tot waarschuwingen van de NVWA, productterugroepingen of reputatieschade.
In dit blog zetten we zeven veel voorkomende fouten op een rij, mét tips om ze te voorkomen.
1. Onvolledige of ontbrekende verplichte vermeldingen
De basis van elke etikettering wordt bepaald door Richtlijn 2002/46/EG (voor voedingssupplementen) en Verordening (EU) 1169/2011 (FIC). Toch ontbreken essentiële elementen nog vaak, zoals:
-
de aanduiding “voedingssupplement”;
-
de aanbevolen dagdosering;
-
verplichte waarschuwingen zoals “niet geschikt voor kinderen jonger dan 3 jaar”.
Een handige werkwijze is om voor elk producttype een vaste checklist te gebruiken, zodat geen enkele wettelijke vermelding over het hoofd wordt gezien.
2. Onjuiste volgorde of eenheden in de ingrediëntenlijst
Volgens de wet moeten ingrediënten in aflopende volgorde van gewicht worden vermeld. Ook moeten vitaminen en mineralen altijd worden weergegeven in mg of mcg én als percentage van de Referentie-Inname (RI).
Een veelgemaakte fout is dat de waarden op het etiket niet overeenkomen met de productspecificatie of het analysecertificaat. Dit gebeurt vaak wanneer een oud etiket wordt gekopieerd naar een nieuw productlabel in plaats van dat de gegevens rechtstreeks vanuit de actuele productspecificatie worden overgenomen. Controleer daarom altijd de consistentie tussen receptuur, etiket en productinformatieblad van de producent.
3. Gebruik van niet-toegestane of misleidende claims
Een veelvoorkomend probleem zijn claims die juridisch niet zijn toegestaan. Denk aan:
-
Medische claims zoals “verlicht gewrichtspijn” of “helpt bij slapeloosheid”.
-
Niet-goedgekeurde gezondheidsclaims (“ondersteunt ontgifting”, “detox”) of claims over botanicals zonder onderbouwing.
- Claims die zijn toegestaan voor een ander ingrediënt, maar ten onrechte worden gekoppeld aan een stof waarvoor géén goedgekeurde claim bestaat.
Deze fouten ontstaan soms door klakkeloos overnemen van claims van concurrenten. Dat een andere partij een bepaalde bewering gebruikt, betekent niet automatisch dat deze wettelijk is toegestaan.
4. Verwarring rondom voedings- en gezondheidsclaims
Merken gebruiken soms voedings- en gezondheidsclaims door elkaar, terwijl ze juridisch iets heel anders betekenen.
-
“Rijk aan vitamine C” is een voedingsclaim.
-
“Ondersteunt de weerstand” is een gezondheidsclaim.
Beide moeten afzonderlijk voldoen aan de wetgeving en mogen alleen gebruikt worden als ze voldoen aan specifieke voorwaarden.
5. Onjuiste portiegrootte of dagdosering
De aangegeven dosering moet exact overeenkomen met de gebruiksaanwijzing en de werkelijke productinhoud.
Een veelgemaakte fout is dat de samenstelling wordt vermeld per capsule of tablet, terwijl de wet voorschrijft dat deze per dagdosering moet worden weergegeven.
Ook bij poeders, vloeibare supplementen of gummies gaat het vaak mis doordat het aantal porties of de maat (schep, dop, ml) niet overeenkomt met de opgegeven hoeveelheden.
De NVWA eist dat consumenten duidelijk kunnen zien hoeveel ze per dag mogen gebruiken én wat die dagdosering bevat aan werkzame stoffen.
6. Verkeerd gebruik van taal, eenheden of Amerikaanse etikettering
Etiketten die in Nederland op de markt komen, moeten in het Nederlands zijn opgesteld en voldoen aan de EU-voorschriften voor eenheden en referentie-innames (RI’s).
Toch worden er regelmatig producten geïmporteerd uit bijvoorbeeld de Verenigde Staten, waar andere regels gelden:
-
De Amerikaanse %DV (Daily Value) wijkt (soms) af van de Europese %RI (Referentie-Inname).
-
Ook de weergave van vitaminen en mineralen gebeurt vaak in andere eenheden of afgeronde waarden.
-
Bovendien worden in de VS hulpstoffen (“other ingredients”) niet altijd volledig of volgens Europese indeling vermeld.
Wanneer zulke producten zonder aanpassing worden ingevoerd, voldoen ze niet aan de EU-etiketteringseisen.
7. Ontbrekende bedrijfsgegevens of herkomstinformatie
Elk etiket moet duidelijk vermelden wie verantwoordelijk is voor het product: naam en adres van de exploitant (producent of distributeur).
Ook verplicht zijn:
-
de nettohoeveelheid;
-
de houdbaarheidsdatum (“ten minste houdbaar tot…”);
Deze basisinformatie lijkt vanzelfsprekend, maar ontbreekt opvallend vaak bij private label- of co-manufacturingproducten.
Laat je label checken
Etikettering is geen formaliteit, maar een essentieel onderdeel van kwaliteits- en risicobeheersing in de supplementenbranche.
Een goed etiket is correct, transparant én compliant. Nutri-Sana helpt bedrijven in de voedingssupplementenbranche met het controleren van etiketten, claims en productinformatie volgens de Europese en Nederlandse regelgeving.
Lees ook: Wat moet er op een etiket?
